دریافت
حجم: 634 کیلوبایت

نمازگزار دروغ‌گو

همه‌چیزش شبیه نمازخوان‌هاست به‌جز آن‌چه که باید باشد! روزی سه وعده مسجد می‌رود و تسبیح‌به‌دست، با همه پول‌دارها و کاسب‌ها احوال‌پرسی می‌کند. حتی روی پیشانی‌اش هم جای مُهر پینه بسته و خلاصه از نظر ظاهری چیزی کم ندارد. اما کافی است که یک یتیم از او درخواست کمک کند تا شخصیت واقعی‌اش را نشان دهد. چنان دست رد به سینه‌اش می‌زند و او را از خود می‌راند که دیگر جرئت نکند نیازش را بگوید. حتی اگر کسی بخواهد غذای مسکینی را بدهد، او هیچ تشویقی نمی‌کند و به‌این‌ترتیب نشان می‌دهد که از روح و حقیقت نماز هیچ بهره‌ای نبرده است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

أَ رَأَیْتَ الَّذی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ (1) فَذلِکَ الَّذی یَدُعُّ الْیَتیمَ (2) وَ لا یَحُضُّ عَلى‏ طَعامِ الْمِسْکینِ (3)

وای بر چنین نمازگزارانی که نه‌تنها دروغ‌گو هستند، بلکه اصلاً دین را قبول ندارند و آن را تکذیب می‌کنند. چراکه ظاهرِ بی‌باطن، مثل پوسته بی‌مغز است و در قاموس دین، نماز این‌چنینی ریائی بیش نیست. آری! اینان که در خدمت مردم نیستند، روح نماز را ندارند و بلکه مکذب دین‌اند...

فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ (4) الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ (5) الَّذینَ هُمْ یُراؤُنَ (6) وَ یَمْنَعُونَ الْماعُونَ (7)