ما اعضای بدن‌مان را خیلی دوست داریم، حتی اگر الآن این احساس را نداشته باشیم. شاید وقتی که بخواهند آن عضو را از ما بگیرند یا آسیب جدی به آن وارد کنند، آن وقت این حس را بهتر درک کنیم. برای همین است که یک مرحله از رشد رزمنده‌ها وقتی است که عضوی را در راه خدا می‌دهند.
حالا تو فکرش را بکن به جای اینکه عضوی را در راه خدا بدهی، خودت با دست خودت آن را نابود کنی فقط به خاطر یک لذت زودگذر! این همان کاری است که خیلی‌ها با چشم‌چرانی انجام می‌دهند:
مَنْ مَلَأَ عَیْنَیْهِ مِنِ امْرَأَةٍ حَرَاماً حَشَاهُمَا اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِمَسَامِیرَ مِنْ نَارٍ [1]
کسی که چشمانش را از نگاه حرام به زنی پر کند، خداوند در روز قیامت چشمانش را میخ‌هایی آتشین پر می‌کند.
درست مثل این است که من چون از اره کردن لذت می‌برم، دست خودم را از آرنج اره کنم!!!
نظرات (۰)