کاش عاقبت بدی‌هایمان را در همین دنیا می‌دیدیم تا کار به قیامت نکشد. مثلا ما فکر می‌کنیم یک نگاه حرام چیز کوچکی است در حالی که به گفته امام باقر (علیه‌السلام) وقتی جوانی در زمان پیامبر با زنی روبرو شد و با چشم او را دنبال کرد، صورتش به شیشه‌ای خورد و خون بر سروسینه‌اش ریخت. جوان سریع نزد پیامبر خدا رفت و ماجرا را گفت.[1] در همان حال آیه نگاه نازل شد:
قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ[2]
به مؤمنان بگو چشم‌هاى خود را [از نگاه به نامحرمان] فرو گیرند، و دامان خود را [از بى‌عفّتى] حفظ کنند؛
دم این جوان گرم که هنوز آیه نیامده فهمید کارش اشکال داشته و در همین دنیا هم نشانه‌های عذابش را دیده؛ خدا به داد ما برسد که ده‌ها برابر گناه می‌کنیم و عین خیال‌مان هم نیست!
نظرات (۰)