برای کافر شدن دلایل زیادی باید بیاوری که بتوانی دست از ایمان بکشی. ولی برای ایمان آوردن کافی است که به زندگی پس از مرگ فکر کنی. آن وقت خداشناسی و انسانشناسی و هستیشناسیات سامان مییابد! اما یک چیزی هست که نمیگذارد مومن شویم یا مومن بمانیم: هوای نفس.
آن قدر این هوای نفس ما را وسوسه میکند تا قیامتمان را باد هوا کند! آن وقت ما هم مثل کافران زمان حضرت نوح و هود و صالح و لوط و موسی (علینبیناوآلهوعلیهمالسلام) طغیان میکنیم و برای دنیای بیشتر، آخرتمان را به تباهی میکشیم. کافی است کمی فکر کنیم؛ مگر ما بهتر از آنانیم؟
أَ کُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ أُولئِکُمْ أَمْ لَکُمْ بَراءَةٌ فِی الزُّبُرِ[1]
آیا کافرانِ شما، از اینان [کافران امتهای پیشین] برترند، یا شما را در نوشتهها [ی آسمانی] خط امانی است [که خیال میکنید عذاب نمیشوید]؟
هر که مبتلای به گناه است، بیشتر فکر کند؛ نکند خدا ما را به عذابهای سختتر از آنان مبتلا کند...
نظرات (۰)