استبداد ممنوع!

حضرت می‌فرمایند: «و لا تقولن انی مؤمر آمر فاطاع» ¹؛ این‌طور نباشد که تو بگویی چون در این کار به من مسئولیت سپرده شد، من باید دستور بدهم و دیگران از من اطاعت کنند. «لا تقولن» یعنی با تأکید و مبالغه می‌گوید مبادا چنین فکری بکنی و چنین حرفی بزنی. این روحیه که من اینجا چون مسئولیتی دارم، باید بگویم و دیگران بی‌چون‌وچرا حرف من را گوش کنند، «ادغال فی القلب» ¹ است؛ دل تو را فاسد می‌کند. «و منهکة للدین» ¹. منهکه، یعنی ضعیف‌کننده‌ روح دین، دین‌داری و ایمان انسان. «و تقرب من الغیر» ¹ این حالت، تغییرات ناخواسته را نزدیک می‌کند. اعجاب به نفس و غرور و این‌که در مسئولیتی که من هستم، کسی نباید روی حرف من حرف بزند، از آن چیزهایی است که تغییر را نزدیک می‌کند؛ تغییراتی که برای انسان نامطلوب است؛ تغییرات زمانه که آدم نمی‌خواهد پیش بیاید.

1)     نهج‌البلاغه، نامه 53، عهدنامه مالک اشتر

2)     (امام خامنه‌ای، 17/07/1374)