همه قوانین سخت و مجازات‌های سختگیرانه را هم که پشت سر هم بچینی، باز هم نمی‌توانی جلوی کم‌گذاشتن‌ها و کم‌فروشی کردن‌های اهل تطفیف را بگیری. دانش آموزی که نخواهد، حتی به زور نمره و تنبیه و تشویق هم درس نخواهد خواند، و همین طور کارمند و کاسب و کارگر و مدیر!
همه این‌ها جز با ایمان به قیامت سربه‌راه نخواهند شد، ولی انگار به این روز هم ایمان نمی‌آورند و گمان می‌کنند که بعد از مرگ خبری نیست. پس باید بدانند که در قیامت بدکاران را زندانی به نام سجین است و در مقابل، بهشتیان در جایگاهی بلند قرار دارند:
کَلاَّ إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفی سِجِّینٍ... کَلاَّ إِنَّ کِتابَ الْأَبْرارِ لَفی عِلِّیِّینَ
نه چنین است [که می‌پندارند]، که کارنامه بدکاران در «سجّین» است... نه چنین است، در حقیقت، کتاب نیکان در «علّیّون» است.
آری، کم‌فروشی جز با ایمان به این قیامت حیرت‌انگیز از بین نمی‌رود!
نظرات (۰)