یزیدیان می‌خواستند ماجرا را در کربلا تمام کنند؛ امام حسین علیه‌السلام را به همراه یارانش در کربلا شهید کردند، خیال کردند که همه‌چیز تمام شد. غافل از اینکه عاشورا شروعی برای از بین بردن تمام یزدیان جهان است و این خون تا رهاندن تمام بندگان از جهالت و گمراهی خواهد جوشید و در زمانی که جهان عاری از هر ظلمی بشود، درخشش خود را بیشتر نشان خواهد داد.
بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ
جان خود را در راه تو داد؛ تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانی و سرگردانی (در وادی) گمراهی
در ادامه این خون پاک، اربعین شکل‌گرفته است و مثل همیشه تفکر ناب حسینی یزیدیان را آزار می‌دهد و مثل همیشه امام حسین یارانی می‌خواهد؛ یارانی بابصیرت که برای دفاع از تفکر حسینی جان و مال‌شان را فدا کنند و به جز قدم زدن در دریای مهر حسینی، یاریگر ایشان در بصیرت‌افزایی باشند...
قسمتی از زیارت اربعین امام حسین علیه‌السلام، مفاتیح‌الجنان
نظرات (۰)