اگر موضع‌گیری‌های دولت در این ۵ سال را مرور کنیم، می‌بینیم بیشتر از اینکه غرب و شرق یا کم‌کاران در مملکت مورد هجمه و انتقاد دولت باشند، به متعهدان و دغدغه‌مندان انقلابی حمله شده است. اینجا بیش و کم تکه‌پرانی‌های رئیس جمهور به شخص رهبری هم خوب تداعی می‌شود.
حالا که همان ۱۸ میلیون نفر سال ۹۲ و ۲۳ میلیون نفر سال ۹۶ نیز به منتقدان دولت تبدیل شده‌اند و غربی‌ها آرزوهای دولت‌مردان را نقش بر آب کرده‌اند، طبیعی است که رئیس‌جمهور و الباقی‌شان به دنبال وحدت باشند تا نظام نظم‌نایافته‌شان بیش از این از هم نپاشد.
اما عجیب اینکه بیشتر از آن‌ها، شخص رهبر انقلاب است که دعوت به وحدت می‌کند و تلویحاً می‌خواهد که سؤال از رئیس‌جمهور به استیضاح او کشیده نشود. انگار هر کس دغدغه انقلاب داشته باشد، دیگر افراد را کنار می‌گذارد و به هدف می‌اندیشد. پس تا وقتی احتمال اصلاح دولت هست، باید او را کمک کرد و به فکر اختلاف نبود.
نظرات (۰)