چگونه نیازمندی از نیازمندی طلب نیاز کند؟

واقعاً عاشقانه است. امام زین‌العابدین (ع) با خدای خود نجوا می‎کند:

حاجتی دارم که قدرت دسترسی به آن را ندارم. نفسم مرا به این اشتباه می‌اندازد که می‌توانم آن را از غیر تو طلب کنم، ولی

سُبْحانَ رَبّى کَیْفَ یَسْئَلُ مُحْتاجٌ مُحْتاجاً؟

پاک و منزه است پروردگارم، چگونه نیازمندى از نیازمندى طلب نیاز کند؟

خب منطقی است دیگر، کسی که خود نیازمند است، چگونه می‌خواهد نیازمندی مرا برطرف کند؟! پس دوباره به‌سوی تو بازگشتم و از تو درخواست می‌کنم، زیرا

اَنَّ یَدَکَ بِالْعَطایا اَعْلى‏ مِنْ کُلِّ یَدٍ

و دست عطایت از هر دستى برتر است

پس با شوق به‌سوی تو می‌آیم و دستم را فقط به‌سوی تو دراز می‌کنم...

فرازهایی از دعای سیزدهم صحیفه سجادیه