در محضر قرآن ۱۷۹ | شهوت یا حجت؟

شهوت یا حجت؟

هر چه دلش می‌خواهد، می‌گوید. به ظاهرش هم اگر نگاه کنی، متوجه نمی‌‌شوی چه می‌گوید و با چه انگیزه‌ای. اصلاً از قدیم گفته‌اند: دروغ که حناق نیست! آن‌قدر دلیل و استدلال می‌آورد که خیال می‌کنی همین است که او می‌گوید. با همین استدلال‌ها می‌تواند روز را شب کند و شب را روز. غافل از اینکه او با کسی که حرف حساب می‌زند، یک فرق دارد: پیروی از هوای نفس!

أَ فَمَنْ کانَ عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ کَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ[1]

آیا کسی که بر دلیل روشنى از جانب پروردگارش تکیه کرده، مانند کسى است که کارهاى زشتش برایش جلوه داده شده و از هواهاى نفسانى خود پیروى کرده‌اند؟

باید بیشتر فکر کرد. حرف پیامبران و مردان خدا معمولاً زر و زیور دشمنان‌شان را ندارد. ولی چون بر مبنا و همراه با حجت است، می‌ماند و آن‌ یکی‌ها می‌رود. باید اهل تفکر بود!

 



[1] محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، 14

اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران اشتراک گذاری در پلاس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی