انتخابات، بدون جوزدگی

زمان، زمان انتخاب است و دیگر نمی‌توان به کلی‌گویی‌ها اکتفا کرد. نامزدها حرف‌هایشان را زده‌اند و سوابقشان- تا آنجا که امکان داشته- روشن شده است.

حالا دیگر همه- با نگرش‌ها و شخصیت‌های مختلف- پای صندوق‌ها رأی می‌روند و آن را که بهتر می‌دانند، انتخاب می‌کنند. تجربه نشان داده تعداد نه‌چندان اندکی از مردم بر اساس قاعده «خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو» به دوروبری‌ها و فضای عمومی نگاه می‌کنند و به کسی رأی می‌دهند که تا چند روز قبل بدی‌اش را می‌گفتند.

این یعنی جامعه ما هنوز به بلوغ کافی سیاسی نرسیده است. از طرفی از همه جوامع موجود بالغ‌تریم که حکومت را از سوی خدا و به پشتوانه مردم مسلمان بنا کرده‌ایم و از طرف دیگر هنوز راه زیادی داریم تا آن مرزی که همگی‌مان به بهترین افرادی که می‌شناسیم رأی دهیم، فارغ از جوسازی‌ها و جوزدگی‌ها.

پس دیگر معیارهای کلی را مرور نمی‌کنیم. همه‌مان همه‌چیز را می‌دانیم. بیاییم برای دین و وطنمان بهترین رأی را به بهترین نامزد بدهیم.