در کلام خیلی از بزرگان هست که خدمت به مردم را از دست ندهید. مرحوم صفایی حائری می‌فرمود: «اگر به من بگویند امام زمان در دو خیابان آن‌طرف‌تر ایستاده است و در همان حال جوانی از من پرسش داشته باشد، من نزد امام نمی‌روم چرا که آن وقت امام مرا توبیخ می‌کند: چرا سر پست خودت نایستاده‌ای؟!»
اگر امام جماعت محل این‌چنین بینشی پیدا کند، دیگر دل از مردم محل نمی‌بُرد. حتی برای خودش در محله جایی دست و پا می‌کند که سر پست خود باشد. مگر امام زمان، مردم آن محل را به چه کسی سپرده است؟!
نظرات (۰)