مطمئناً کسانی که «آشتی ملی» را مطرح کرده‌اند، خودشان هم می‌دانند که «آشتی» به معنی ندیدن گذشته‌ها نیست. چون که اصلاً نمی‌توان گذشته را ندیده گرفت اما می‌توان آفت‌های دیدن گذشته را کنار گذاشت.
مثلاً در مورد فتنه و سرانش، ما نمی‌توانیم لخت کردن جوان بسیجی و بی‌حرمتی به عاشورای اباعبدالله‌الحسین (علیه‌السلام) را ندیده بگیریم ولی می‌توانیم با به نحو بهتری به آن بپردازیم. چون تا قبل از این هر وقت موضوع فتنه و حصر مطرح می‌شد، عده‌ای به پشتیبانی سران فتنه آشوب می‌کردند و نمی‌گذاشتند حق معلوم شود. شاید به همین دلیل است که شرایط محاکمه سران فتنه مهیا نمی‌شود.
حالا اگر طرفداران آشتی ملی صادق هستند و در آستانه انتخابات هدف سیاسی ندارند، بیایند و در رسانه‌های عمومی به همه بگویند که اجازه نمی‌دهند به پشتیبانی آنان کسی شلوغ‌کاری کند. آن وقت بیایند و در محکمه عدل خطاهای خود را بشمارند و حکم دادگاه را بپذیرند.
در آن صورت بهتر معلوم می‌شود که چه کسی با چه کسی باید آشتی کند!
نظرات (۰)