مال حرام منشاء بسیاری از گناهان ریز و درشت است. تا آن‌جا که حرام‌خوار تا قتل امام حسین علیه‌السلام پیش می‌رود. پس اگر بتوانیم جلوی حرام‌خواری را بگیریم، در واقع ریشه بسیاری از گناهان را خشکانده‌ایم. آن‌وقت علی‌القاعده باید نهی از منکرهای اقتصادی اهمیت ویژه‌تری داشته باشند. چه رسد به این‌که رهبر جامعه‌ای مسئله اقتصاد را در صدر مسائل کشور بداند. ولی صد حیف که فاصله واقعیت تا آن‌چه باید اتفاق بیفتد، بسیار عمیق است.
اگر گران‌فروشی در مغازه‌ای وجود داشته باشد، احتمالاً با چند تذکر یا اقدام عملی (مثل نخریدن کالا، تبلیغ سوء و...) و یا دست آخر تماس با مراجع نظارتی حل می‌شود. آن‌وقت، آیا واقعاً با این کار مشکل گران‌فروشی به حداقل نمی‌رسد؟ حالا این نهی از منکر‌ها را به فسادهایی مانند اختلاس، رانت‌خواری، رشوه، قمار، رباخواری، احتکار، قاچاق و.... تسرّی دهید. نتیجه مافوق تصور است. روزی هم که حلال شود، قطعاً نهی از منکرهای غیراقتصادی نیز تأثیرگذارتر خواهد شد.
نظرات (۰)