در بدی گناه که شکی نیست، اما گویا بدتر از خود گناه، تأثیر آن است. ای‌بسا کسانی که گناه می‌کنند ولی بلافاصله با استغفار، بدی آن را کم، یا حتی نابود می‌کنند و ای‌بسا گناهانی که خیلی کوچک به نظر می‌آیند و کسی به‌ظاهر حساب‌شان نمی‌کند. امان از این گناهان! چرا؟ چون دل را سنگ می‌کند، حتی بدتر از سنگ:
ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِیَ کَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً[1]
سپس دل‌های شما بعدازاین سخت شد؛ همانند سنگ یا سخت‌تر از آن.
خود قرآن توضیح می‌دهد که چرا بدتر از سنگ؟ چون گاهی از سنگ جوی‌ها جاری می‌شود و گاهی سنگ شکافته می‌شود و از آن آب بیرون می‌زند و از همه مهم‌تر این‌که گاهی سنگ از ترس خدا فرومی‌افتد... اما وای به حال خیلی‌ها که حاضر نیستند در مقابل این خدا حتی سجده‌ای کنند! وای بر این دل‌های سخت‌تر از سنگ!
نظرات (۰)