گاهی کارها را نه به‌خاطر این‌که کار خوبی است، بلکه به این خاطر انجام می‌دهیم که دل‌مان می‌خواهد و با انجام آن کار بیشتر کِیف می‌کنیم!
خوب است گاهی ببینیم کجا ایستاده‌ایم و مسئولیت‌مان چیست؟! که در این صورت شاید هرلحظه بر ما تکلیفی بار شود که هفته قبل یا ماه و سال قبل از ما انجام فلان کار انتظار نمی‌رفت!
این‌جور فعالیت و کار کردن، دیگر کِیفی نیست بلکه از سر وظیفه است!
مرحوم صفایی حائری می‌فرمود که اگر به من بگویند امام زمان (عج) در دو خیابان آن‌طرف‌تر ایستاده و در همان حال جوانی از من پرسشی داشته باشد، من نزد امام زمان نمی‌روم! چراکه اگر بروم مرا توبیخ می‌کند که چرا سر پست خودت نایستادی؟!
به همین صورت تعمیم دهید به همه زندگی‌مان...
نظرات (۰)