دریافت
حجم: 109 کیلوبایت
دفترچه شهید را پیدا کرده بودند؛ نوشته بود: «[امروز] با قهقهه خندیدم و سختی آخرت را فراموش کردم...»
با خودش هر روز شرط‌هایی می‌بست. با این کار، خیلی حواسش جمع می‌شد که اول با خودش باشد و خود را لحظه‌ای رها نکند. خدا بچه‌های حواس‌جمع را خیلی دوست دارد...
بچه‌ها که بعد از مدتی با این دفترچه رفیق می‌شدند و حساب‌وکتاب‌هایشان را در آن می‌نوشتند، تسلط عجیبی به خودشان پیدا می‌کردند. این، جایی خودش را نشان می‌داد که در دفترچه‌شان می‌دیدی نوشته شده: «در بازی فوتبال که گل زدم، از خودم خوشم آمد!»
حضرت رسول (ص) فرمودند: «حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قَبْلَ اَنْ تُحاسَبُوا» یعنی بیش‌تر از آن‌که با بقیه باشید، اول با خودتان باشید، خودتان را دریابید تا همزمان بتوانید دست بقیه را هم بگیرید...
بهترین راه‌کاری که در این زمینه هست، همان شرط کردن‌های اول روز، مراقبت کردن از شرط‌ها و حساب کشیدن شبانه از خود است: مشارطه، مراقبه و محاسبه.
البته حواس‌مان باشد، شیطان هم بیکار نمی‌نشیند...
اهالی درنگ، بسم‌الله...
نظرات (۰)