عاقل را باید در معامله شناخت وگرنه ظاهر همه آدم‌ها شبیه هم است. پس وقتی کسی را که بیشترین تحصیلات و افتخارات دارد، در معامله قرار می‌دهیم و می‌بینیم که دارد جنس خوب و اعلا را با جنس خراب و درجه دو عوض می‌کند، باید به عقلش شک کنیم. اصلاً شاید بهتر باشد که بگوییم عقل چیزی جز ابزار به دست آوردن «بهتر» نیست! حالا بگرد دنبال «بهترین» که اگر به کم‌ترش راضی شوی، خودت را به مفت فروخته‌ای:
اِنَّهُ لَیسَ لاَنفُسِکُم ثَمَنٌ اِلاّ الجَنَّةُ فَلا تَبیعوها اِلاّ بِها؛
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام): براى جان‌هاى شما بهایى جز بهشت نیست، پس آن را جز به بهشت مفروشید.[1]
اینک می‌توانی در یک کفه ترازو معاویه و یزید را قرار دهی و در طرف دیگر امیرالمؤمنین و امام حسین (علیهماالسلام) را. آن‌وقت عاقل را می‌شناسی و بهتر می‌فهمی که چرا قرآن به این بزرگواران می‌گوید «نفس مطمئنه».
نظرات (۱)