دریافت
حجم: 78.4 کیلوبایت

داستان یک دولت

مهدی بازرگان، هفت سال بورسیه حکومت رضاخان بود در فرانسه. او یک نخبه علمی و مذهبی بود که پس از چند تجربه مدیریتی، معاون وزیر دولت مصدق شد و بعد از 1332 به یک مبارز فرهنگی سیاسی بزرگ تبدیل شد. او موسس «نهضت آزادی» است که اوج اندیشه این گروه، این شعار است: «شاه سلطنت کند، نه حکومت!» به‌هرحال، در روزهای پیروزی انقلاب، امام به پیشنهاد جمعی از اطرافیان، او را به ریاست دولت موقت انقلاب اسلامی منصوب می‌کنند؛ هرچند از اول با او مخالف بودند. او در اولین اقدام، گروهی از سیاست‌بازان فرتوت را مامور اداره کشور بحران‌زده کرد که باید با سرعت به پیش می‌رفت تا جبران 2500 سال عقب‌ماندگی بشود! 15 اسفند 57 امام درباره مشی اعتدال دولت وی چنین گفتند: «این‌ها همه مسلمانند؛ همه متعهدند، لکن ضعیف‌النفس‌اند... ضعیفید آقا و تا ضعیفید زیر بار اقویا هستید. آن‌وقتی‌که نفس شما قوی شد و اعتنا نکردید به این زخارف، آن وقت است که از شما حساب می‌برند.» اعتدال بازرگان در مقابل عمل انقلابی امام، بیش از آن‌که ناشی از اختلاف فکری باشد، ناشی از ناتوانی او بود. اقدامات متعدد دولت نه‌ماهه وی، مثلا مذاکره او با برژینکسی (مشاور امنیتی  دولت آمریکا)، در حالی که امام به شدت، سیاست‌های آمریکا را محکوم می‌کرد، مورد اعتراض بود. سرانجام یک روز پس از تسخیر لانه جاسوسی، بازرگان بعد از بارها تمرین تهدید به استعفاء، استعفاء داد و امام هم پذیرفت.

30 ژانویه- سالروز ترور گاندی توسط یک هندوی افراطی (1948 م)