در کجا مصرف می‌کنی؟

تمامی پول‌های خود را حساب کن. نه آن‌ها که الآن داری، بلکه کل پولی را که از اول زندگی به دست آورده‌ای و تا آخر عمر کسب خواهی کرد. چقدر می‌شود؟ حالا چقدرش برای توست؟ همه؟ نه! بخشی از آن برای تو نیست، برای فقراست که باید انفاق کنی:

وَ الَّذینَ فی‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ، لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ

و (مؤمنان) کسانی (هستند) که در اموالشان حقی معین است برای سؤال‌کننده و محروم (معارج، 24 و 25)

پس نگو: «از مال خودم انفاق می‌کنم»، بگو: «پول فقیر و محروم را که برای خودشان بود، به ایشان دادم.» باورش سخت است، نه؟ خیال می‌کنی مال خودت است و هر جا که بخواهی خرجش می‌کنی؟ خیر، به حکم امام کاظم (علیه‌السلام)، اگر در آنجا که خدا گفته خرجش نکنی، مجبور می‌شوی که دو برابرش را در راه نافرمانی خدا بدهی!

إیّاکَ أن تَمنَعَ فی طاعَةِ اللّهِ، فتُنفِقَ مِثلَیهِ فی مَعصیَةِ اللّهِ

امام کاظم (علیه‌السلام): از خرج کردن در راه طاعت خدا دریغ مکن که [لاجرم] دوچندان آن را در راه معصیت خدا خرج خواهى کرد.

حالا فهمیدی که چگونه با انفاق خودت را از آتش جهنم نجات می‌دهی و از جمله متقین می‌شوی؟